الساندرو دل پیرو - پاتوق سرگرم کننده سورتمه

الساندرو دل‌ پیرو متولد 2 نوامبر 1974 در کونلیانوونتو در استان ترویزو در کشور ایتالیا است. دل پیرو معمولآ به عنوان مهاجم کمکی بازی می‌کند ولی گاهی هم در پست تره‌کوارتیستا یعنی بازیکن خلاق پشت دو مهاجم مورد استفاده قرار می‌گیرد. با اینکه او قامت کوتاهی دارد ولی بسیار خلاق است، پاس های گل زیادی می‌دهد و گل های فراوانی نیز به ثمر می رساند و فقط یک گلزن صرف نیست. او در ضمن یکی از بهترین ضربه آزاد زن های دنیا می باشد. هوادارن یونتوس به نقطه‌ای از زمین بازی لقب محوطه? دل پیرو داده‌اند که در واقع جایی در سمت چپ محوطه? حریمه? حریف است که الکس همواره گل های زیادی را از آن منطقه به ثمر رسانده‌ است.

الکس بهترین گلزن تاریخ یووه است. ضمنا او به همراه روبرتو باجو در مکان چهارم بهترین گلزنان تاریخ تیم ملی ایتالیا قرار دارد.

دوران کودکی و آغاز فوتبال

در دوران کودکی همواره عادت داشت با دوستانش نلسو، پیرپائولو و جیوانی پائولو در حیاط پشتی خانه فوتبال بازی کند. همه? آنها رویای فوتبالیست شدن را در سر می‌ پروراندند اما فقط دل‌پیرو به این رویا جامه? عمل پوشاند. استفانو دل‌پیرو تنها برادر اوست که 9 سال از او کوچکتر است و پیش از اینکه مصدومیت گریبانگیر او شود مدتی را در باشگاه سمپدوریا به فوتبال حرفه‌ای اشتغال داشت. خانواده? الکس در خانه‌ای حومه‌ای در شهر سن وند میانو زندگی می‌کنند. در دوران کودکی الکس، خانواده‌اش پول چندانی برای سفر به نقاط مختلف دنیا نداشتند و برای همین الکس آرزو داشت که راننده? کامیون شود تا بتواند به تمام دنیا سفر کند.

الساندرو دل پیرو در سن هفت سالگی برای تیم خردسالان سن وند میانو و بعنوان دروازه‌بان بازی می‌کرد. مادرش ترجیح می‌داد الکس دروازه‌بان باشد تا خطر مصدومیت احتمالی وی کمتر شود. ولی سرانجام روزی برادرش استفانو به مادرش گفت: « نمی‌بینی الکس در خط حمله عالیست؟ » و اینگونه بود که الکس یک مهاجم شد.

با بازی در تیم محلی سن وند میانو در سال 1988 الکس توسط استعدادیاب‌های تیمهای معتبر شناسایی شد و در سن 13 سالگی برای بازی در تیم پادووا کالچیو خانواده‌ اش را ترک کرد. اولین بازی های او در فوتبال حرفه‌ای به سال 1991 برمی‌گردد زمانی که الکس چهار بازی در سری ب انجام داد. در فصل بعد تعداد بازی های او به عدد ده رسید و او اولین گل خود را نیز به ثمر رساند.

یوونتوس

در سال 93 الکس به باشگاه یوونتوس رفت، باشگاهی که تا امروز هم هنوز در آن بازی می‌کند. او اولین بازی خود را در سری آ و در سپتامبر 1993 در برابر تیم فوجیا انجام داد. اولین گلش را در بازی بعد و در برابر رجیانا به ثمر رساند و سپس در اولین بازی که بعنوان بازیکن ثابت بازی کرد در برابر پارما یک هت-تریک به ثمر رساند. در اولین فصل حضور الکس در یووه این تیم موفق به فتح اسکودتو بعد از 8 سال شد. او به همراه باشگاه تورینی موفق به فتح 7 اسکودتو (1995, 1997, 1998, 2002, 2003, 2005 و 2006)، یک جام قهرمانان اروپا (1996) و یک جام بین قاره‌ای (1996) شد.

بهترین فصل الکس در سال 1998-1997 بود جایی که او 21 گل در لیگ ایتالیا به ثمر رساند و با زدن 10 گل در لیگ قهرمانان آقای گل آن رقابت ها شد. یکی از آن گل ها ضربه آزاد معروف وی در برابر موناکو در مرحله? نیمه نهایی بود. گل او در دیدار فینال در برابر دورتموند نتوانست مانع شکست 3-1 یووه در آن دیدار شود.

در فصل 99-1998 الکس از آمادگی به دور بود ضمن اینکه یووه هم با اتهامات دوپینگ که بعدآ از آن تبرئه شد دست به گریبان بود. در اکتبر همان سال الکس دچار مصدومیت شدیدی از ناحیه? زانو در برخورد با مارکو زانچی مدافع اودینزه شد و تا آخر فصل از رقابت ها دور ماند. یووه بدون او دچار مشکل شد و فصل را با رتبه? نازل ششم به پایان رساند.

در همین دوران بود که جیانی آنیلی رئیس اسبق یووه الکس را با نقاش عصر رنسانس، پینتوریکیو مقایسه کرد و به او لقب پینتوریکیو داد. هوادران نیز به او لقب پدیده? واقعی دادند که اشاره‌ای به لقب رونالدو یعنی پدیده داشت که توسط هواداران تیم رقیب، اینتر میلان، به او داده شده بود.

یکی از بزرگترین نقاط قوت دل پیرو کارآمدی او در نقاط مختلف زمین به عنوان یک مهاجم است. هنگام شروع دوران بازیگری، الکس بعنوان مهاجم نوک بازی می‌کرد اما سپس در پست مهاجم دوم مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین توانایی بازی در پست هافبک بازیساز پشت سر دو مهاجم را دارد. در زمان مارچلو لیپی الکس در سیستم سه مهاجمه و در کنار بزرگانی نظیر جیانلوکا ویالی و فابریتزیو راوانلی به بازی گمارده می‌شد. با آمدن زین‌الدین زیدان الکس پشت سر فیلیپو اینزاگی به بازی گرفته می‌شد. سیستمی که بعدا در آن زیدان جای خود را به پاول ندود و اینزاگی جای خود را به دیوید ترزگه داد.

بعد از یورو 2004 لیپی جای خود را به فابیو کاپلو داد. کاپلو اعتقاد چندانی به دل پیرو نداشت و علیرغم میل هواداران بیشتر از خرید جدید یووه در خط حمله یعنی زلاتان ابراهیموویچ استفاده می‌کرد. با وجود این الکس موفق به زدن 14 گل برای یووه شد و تاثیر زیادی در موفقیت یووه برای کسب بیست و هشتمین اسکودتوی خود داشت. پاس گلی که دل پیرو با یک ضربه? برگردان برای ترزگه مهیا کرد موجب پیروزی 1-0 یووه مقابل میلان در سن سیرو شد.

دل‌پیرو در سری ب 2006/07

به عقیده? کارشناسان، الکس در فصل 2006-2005 دوباره به اوج خود بازگشت و در کل رقابتها 20 گل برای یووه به ثمر رساند و این در حالی بود که کاپلو از الکس به عنوان یک ذخیره? صرف استفاده می‌کرد، تا به گفته? خود کاپلو بتواند تاثیر آنی و لحظه‌ای بر بازی تیم بگذارد. دل پیرو هیچگاه رابطه? نزدیکی با کاپلو نداشت و مدتی پس از رفتن کاپلو از یووه در وبسایت خود نوشت: « اگر کاپلو در یووه می‌ماند، من این تیم را ترک می‌کردم. »

الکس در سال 2006 با رکورد خوزه آلتافینی که همانا زدن شش گل بعنوان بازیکن ذخیره بود مساوی کرد. در 10 ژانویه 2006 الکس با زدن سه گل در مقابل فیورنتینا در جام حذفی به بزرگترین گلزن تاریخ یووه تبدیل شد. او بدین ترتیب شمار گلهای خود را به 185 گل رساند. رکورد قبلی با 182 گل در اختیار جیامپیرو بونیپرتی بود. الکس آخرین گل یووه را در فصل 2006-2005 به ثمر رساند و بعد از آن فصل جریان رسوایی کالچیوپولی به وجود آمد.

یووه به سری ب سقوط کرد و دو اسکودتوی آخر آنها پس گرفته شد. دل پیرو به عنوان کاپیتان اعلام کرد که در یووه می‌ماند و بطور تلویحی از سایر بازیکنان نیز خواست در کنار یووه باقی بمانند و گفت: « خانواده? آنیلی و هواداران لایق این فداکاری هستند. » این در حالی بود که بازیکنان بزرگی نظیر زلاتان ابراهیموویچ، فابیو کاناوارو و لیلیان تورام یووه را ترک کردند.

اولین بازی دل پیرو بعد از قهرمانی در جام جهانی بازی جام حذفی در برابر چزنا در 23 آگوست 2006 بود. چون یوونتوس در سری ب بازی می‌کرد، جام حذفی تنها امید آنها برای کسب یک سهمیه? اروپایی در جام یوفا بود. دل‌پیرو که به تازگی از تعطیلات بازگشته بود کار را از روی نیمکت آغاز کرد و سپس در حالیکه بازی 1-1 بود در دقیقه? 74 وارد زمین شد و ثانیه‌ هایی بعد گل پیروزی را برای یووه به ثمر رساند.

در بازی بعدی جام حذفی مقابل ناپولی هم الکس بعنوان بازیکن ذخیره در دقیقه 61 وارد شد. یووه از حریف عقب بود ولی الکس دو گل به ثمر رساند تا یووه 2-1 جلو بیفتد. در نهایت بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. الکس ضربه? خود را گل کرد اما ناپولی در نهایت 5-4 پیروز شد. بعد از این الکس تا مدت ها مشغول مذاکره برای ثبت قرارداد جدید بود و سرانجام قرارداد خود را تا 30 ژوئن 2010 تمدید کرد. در همان روزها بود که الکس صاحب اولین فرزند خود، توبیاس دل‌ پیرو شد. این دو اتفاق نقطه? عطفی در شرایط الکس در آن فصل بود. او که دو هفته قبل توسط کلودیو رانیری از ترکیب یووه در برابر فیورنتینا و نیز توسط روبرتو دونادونی از ترکیب تیم ملی ایتالیا مقابل گرجستان و آفریقای جنوبی دور مانده بود، به یکباره به روزهای اوج خود بازگشت.

دل‌پیرو در فصل 2007/2008

در فوریه 2008 الکس گل پیروزی یووه برابر آ.اس.رم را به ثمر رساند و سپس دو گل هم وارد دروازه? لاتزیو کرد تا دو هفته? متوالی در تیم هفته? لیگ قرار بگیرد. در 6 آوریل 2008 الکس رکورد تعداد حضور با پیراهن یووه را شکست. رکورد قبلی با 552 بازی در اختیار گتانو شیره‌آ بود. در آوریل الکس دوران بسیار خوبی را سپری می‌کرد. او هفت گل در 5 بازی به ثمر رساند که شامل یک هت-تریک در برابر آتالانتا و در پیروزی 4-0 برابر این تیم بود.

در هفته پایانی فصل 2008-2007 الکس دو گل در تساوی 3-3 مقابل سمپدوریا به ثمر رساند و با 21 گل به مقام کاپوکانونیرو یا همان مقام آقای گلی سری آ دست یافت و بالاتر از کسانی مثل دیوید ترزگه (20 گل) و مارکو بوریلو (19 گل) قرار گرفت. الکس با کسب این مقام دومین بازیکن ایتالیایی شد که در دو فصل پیاپی و در دو لیگ مختلف موفق به کسب دو عنوان آقای گلی شده بود. پائولو روسی هم قبلا مانند الکس دو بار پیاپی، یکبار در سری بی و یکبار در سری آ بعنوان آقای گلی رسیده بود. الکس در 26 ژوئیه 2008 به کسب جایزه? شیره‌آ نائل شد.

فصل 2009-2008 به بعد

پیش از شروع فصل، یوونتوس در برابر تیم های آرسنال و هامبورگ در جام امارات و نیز در برابر منچستر یونایتد در اولدترافورد بازی کرد. در بازی برابر منچستر زمانی که الکس قصد خروج از زمین بازی را داشت، نزدیک به 70 هزار تماشاگر به احترام وی برخاسته و یکصدا او را تشویق کردند. کلودیو رانیری گفت که اعتقاد دارد الکس فصلی به خوبی فصل قبلی در پیش خواهد داشت. در آگوست 2008 الکس اعلام کرد که قصد دارد تا 40 سالگی به بازی در یووه ادامه دهد.

در جام باشگاه ها یووه با رئال مادرید و زنیت سن پترزبورگ، قهرمان فصل قبل جام یوفا هم گروه شد. یووه بازی برابر زنیت را با تک گل زیبای الکس که از روی یک ضربه? آزاد به ثمر رساند پیروز شد. در 21 اکتبر گل فوق‌العاده? الکس باعث برتری یووه مقابل رئال در تورین شد. در 5 نوامبر 2008 یووه و رئال، این بار در برنابئو با هم دیدار کردند. یووه این بازی را 2-0 و با هر دو گل دل پیرو پیروز شد که اولین پیروزی خارج از زمین یووه مقابل رئال بعد از سال 1962 بود. هم کلودیو رانیری و هم برند شوستر سرمربی رئال بازی الکس را ستایش کردند و هواداران رئال هم هنگام خروج الکس از زمین او را مورد تشویق شدید خود قرار دادند. یووه از گروه خود صعود کرد ولی در نهایت در دور بعد با نتیجه? 3-2 (در مجموع دو بازی) مغلوب چلسی شد. الکس در بازی برگشت یکی از گل های یووه را با یک ضربه? پنالتی به ثمر رساند.

در لیگ یووه رقابت تنگاتنگی را با میلان برای کسب مقام دومی داشت. الکس در بازی ما قبل آخر برابر سیه نا دو گل به ثمر رساند و پایه گذار گل کلودیو مارکیزیو بازیکن جوان یووه شد تا وی سومین گل فصل خود را به ثمر برساند. یووه در بازی پایانی لاتزیو را 2-0 شکست داد و عنوان دوم را به دست آورد.

در 17 ژوئیه 2009 الکس قرارداد خود را تا یک سال دیگر یعنی تا تاریخ 30 ژوئیه 2011 تمدید کرد که به واقع به معنای به پایان رساندن دوران فوتبالش در یووه بود. خود او در این باره گفت: « من در یووه خوشحالم و ما تیم خوبی داریم. می‌خواهم تا زمانی که می‌توانم به بازی ادامه دهم و می‌دانم که تا دو سال آینده می‌توانم در فرم مناسبی بازی کنم. »

الکس رکورد بیشترین حضور یک بازیکن یوونتوسی در سری آ را هم با 445 بازی شکست. در آن بازی مقابل جنووا در تاریخ 14 فوریه 2010 الکس دو گل به ثمر رساند. او هم اکنون بهترین گلزن تاریخ باشگاه یووه با زدن 273 گل در تمامی رقابت هاست، ضمن اینکه در مجموع در بیش از 600 بازی رسمی برای یووه به میدان رفته‌ است. در 14 مارس 2010، الکس 300 امین و 301 امین گلهای تاریخ بازیگری‌اش را در تساوی 3-3 برابر سیه نا به ثمر رساند.

فوتبال ملی

دل پیرو در حال حاضر چهارمین گلزن تاریخ تیم ملی فوتبال ایتالیاست. او اولین بازی خود را در یورو 96 و در برابر روسیه انجام داد ولی در بین دو نیمه تعویض شد. برای قرار گرفتن در ترکیب نهایی تیم ملی برای جام جهانی 98 الکس رقابت سنگینی با روبرتو باجو داشت و این در حالی بود که الکس هنوز از مصدومیتی که در فینال لیگ قهرمانان نصیبش شده بود به طور کامل رهایی نیافته بود. در یورو 2000 الکس یک بازیکن ذخیره بود و در دیدار نهایی دو موقعیت عالی گلزنی را مقابل فرانسه از دست داد.

در بازی های مقدماتی جام جهانی 2002 الکس گلی سرنوشت ساز برابر مجارستان به ثمر رساند که حکم به صعود ایتالیا به جام جهانی داد. الکس همان فصل 16 گل در لیگ برای یووه زد و با این تیم اسکودتو را فتح نمود. در رقابت های جام جهانی الکس بعنوان بازیکن ذخیره برابر مکزیک وارد میدان شد و دقایقی بعد گل تساوی ایتالیا را با ضربه سر به ثمر رساند. ایتالیا در دور بعد و در دیداری جنجالی برابر کره جنوبی با گل طلایی حذف شد.

در جام جهانی 2006 الکس بازی ها را از روی نیمکت آغاز کرد. در دو بازی از سه بازی گروهی به زمین آمد و بازی یک شانزدهم نهایی برابر استرالیا را از ابتدا آغاز کرد. در 4 ژوئیه 2006، او بعنوان یار ذخیره برابر آلمان وارد میدان شد و با ضربه‌ای استادانه گل دوم ایتالیا را به ثمر رساند. در دیدار فینال مقابل فرانسه بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. الکس ضربه? خود را گل کرد و ایتالیا در نهایت فاتح آن جام شد. الکس بعدها اعتراف کرد که بردن جام جهانی آرزوی دوران کودکی‌اش بوده‌ است.

الکس تا کنون هفت بار کاپیتان ایتالیا بوده‌ است (در جام جهانی 2006 و در یورو 2008). او در ابتدا شماره? 10 می‌پوشید ولی بعدها آن شماره را به فرانچسکو توتی داد و خودش شماره? 7 به تن کرد، شماره‌ای که دوران ورزشی‌اش را با آن آغاز کرده بود. حتی پس از اینکه توتی تیم مل را ترک کرد الکس از پذیرش مجدد شماره? 10 سرباز زد و گفت ترجیح می‌دهد با همان شماره? 7 به بازی ادامه دهد. او در ماه مه به اردوی تیم ملی برای رقابت های یورو 2008 و پس از 9 ماه دوری از رقابت های ملی دعوت شد و دومین بازیکن ایتالیایی شد که در 7 تورنمنت ملی برای تیم ایتالیا بازی کرده‌ است.

الکس در یورو 2008 هم بیشتر بعنوان بازیکن ذخیره به میدان می‌رفت اما در برابر رومانی بازی را بعنوان کاپیتان تیم آغاز کرد. در بازی برابر هلند الکس بعنوان ذخیره? آنتونیو دی ناتاله‌ی ناآماده وارد میدان شد و روند تیم را بهبود بخشید هر چند نتوانست مانع شکست 3-0 ایتالیا شود. در دیدار یک چهارم نهایی مقابل اسپانیا الکس بعنوان بازیکن ذخیره وارد زمین شد و با یک حرکت تکنیکی بی‌نظیر در برابر سرجیو راموس همگان را به حیرت واداشت. ایتالیا در ضربات پنالتی با نتیجه? 4-2 مغلوب شد.

الکس در آگوست 2008، 90امین بازی ملی خود را برابر تیم اتریش و در دیداری دوستانه انجام داد و پنجمین بازیکن تاریخ تیم ملی ایتالیا از حیث تعداد بازیهای ملی لقب گرفت. علی رغم اینکه وی اعلام کرده تا 40 سالگی به بازی ادامه می‌دهد، بعد از بازی برابر گرجستان در 10 سپتامبر 2008 دیگر هرگز به تیم ملی دعوت نشده‌ است.

زندگی شخصی

الکس در سال 2005 با نامزد خود سونیا آموروسو که از سال 1999 با او در رابطه بود، ازدواج کرد. در ژوئیه 2007 آنها اعلام کردند که انتظار اولین فرزند خود را می‌کشند. در 22 اکتبر 2007 و در ساعت 20 دقیقه بامداد، سونیا فرزند پسر خود، توبیاس دل‌ پیرو را در بیمارستان سنت آنا در تورین به دنیا آورد. در 4 ماه مه 2009، فرزند دوم الکس و سونیا نیز به دنیا آمد و آنها نام نوزاد دختر خود را دورتیا گذاشتند.الکس وسونیا هم اکنون منتظر تولد فرزند سوم خود هستند.

دل‌پیرو از پول و شهرت خود برای کمک به تحقیق درباره? سرطان استفاده می‌کند و به همین دلیل از سازمان تحقیق درباره? سرطان جایزه? «اعتقاد به تحقیق» را در نوامبر 2006 دریافت کرد. وقتی که مشعل المپیک برای رقابتهای المپیک زمستانی 2006 از تورین گذشت، الکس یکی از حمل کنندگان مشعل بود.

دل‌پیرو غیر از فوتبال به ورزش های دیگری هم علاقه دارد و این سبب شده تا دوستانی از سایر رشته‌های ورزشی داشته باشد. استیو نش ستاره? مشهور بسکتبال و ادی مرکس اسطوره? دوچرخه‌سواری اعلام کرده‌اند که هوادار دل‌پیرو هستند. علاوه بر ورزش، الکس علاقه? زیادی نیز به موسیقی دارد. اندکی بعد از قهرمانی ایتالیا در جام جهانی، دل‌پیرو به همراه مارکو ماتراتزی در اجرایی از رولینگ استون در شهر میلان شرکت کرد.

در 9 فوریه 2009، خبر رسید که الکس قصد شکایت از سایت فیس بوک را دارد زیرا پروفایلی جعلی از الکس بر روی این سایت قرار داشت که او را به جریان های نئونازی وابسته می‌کرد. الکس اعلام کرد که از این بابت بسیار ناراحت است که صفحه‌ای تقلبی شامل عکس او، وی را به جریان های نژادپرستانه متصل می‌کند. او اندکی بعد، صفحه? اصلی خود را در فیس بوک راه‌اندازی کرد که فقط در یک شب بیش از 100 هزار نفر در آن صفحه عضو شدند.

الکس انسان شوخ طبعیست و در برخی برنامه‌ های طنز تلویزیون ایتالیا نظیر پیپریسیما و استریشا لا نوتیزیا به عنوان میهمان شرکت کرده‌ است. الکس همچنین در برنامه‌ای طنز به نام لا سای اولتیما دی توتی نیز شرکت کرد. در آن برنامه فرانچسکو توتی، آلساندرو نستا و جیان لوئیجی بوفن هم شرکت داشتند و به شوخی با یکدیگر پرداختند.

دل‌پیرو به همراه تیه‌ری آنری و رونالدینهو یکی از سه فوتبالیست روی جلد سی دی بازی فیفا 2004 بود ضمن اینکه او به همراه لیونل مسی یکی از دو فوتبالیست حاضر بر روی جلد سی دی نسخه ایتالیایی بازی فوتبال تکاملی حرفه‌ای 2010 نیز خواهد بود.

عناوین و جایزه‌ های ورزشی

باشگاهی

قهرمانی سری آ: 1995 1997 1998 2002 2003 2012

نایب قهرمانی سری آ: 1994 1996 2000، 2001

قهرمانی جام حذفی : 1995

نایب قهرمانی جام حذفی : 2002 2004

قهرمانی سوپر کاب ایتالیا : 1995 1997 2002 2003

نایب قهرمانی سوپر کاب ایتالیا : 1998 2005

قهرمانی سری ب: 2007

قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا : 1996

نایب قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا : 1997 1998 2003

نایب قهرمانی جام یوفا : 1995